Kunst in het postcommunistische Albanië

Helaas lijken we te zijn gezwicht voor het idee dat het verhaal van onze kunst, literatuur en cultuur moet worden geschreven nadat de hoofdrolspelers zijn gestorven. We zijn er ook aan gewend geraakt dat het proces een product is van archiefonderzoek en dus onbetwistbaar betrouwbaar is. We zijn niet gewend om geschiedenis te schrijven tijdens het ontstaan ervan. We hebben niet de gewoonte om onze tijdgenoten te vragen, hen te interviewen, naar hun studio's te gaan en zo deel uit te maken van het proces en hen te leiden om openlijk uit te drukken wat ze van zichzelf en van anderen vinden. Mijn bescheiden bijdrage is bedoeld om deze leemte op te vullen.