Theatertraditie op proef

In deze verhandeling worden Griekse en Arabisch-islamitische theaters opnieuw bezocht vanuit het avant-gardistische perspectief om de esthetiek van het theater te belichten waarnaar geleerden van de School voor Oriëntalisme en de School voor Arabische Intelligentsia moeten terugkeren in hun pogingen om het Arabisch-islamitische theater te evalueren. Zonder deze belichting zullen wetenschappers er niet in slagen de Arabisch-islamitische histrionische praktijken objectief te lezen en te evalueren. De dubbele benadering van Abdelkbir Khatibi en de overtuiging dat theater de prestatie van zowel acteurs als toeschouwers is, terwijl drama een artistieke linguïstische schepping is, is op zich al een kritiek op de bevindingen van deze scholen en daagt de Oriëntalistische schrijfkunst uit. Deze verhandeling acht het dan ook noodzakelijk om de avant-gardistische esthetiek van de voorstelling op te graven of juist te herzien om het concept van theater te verklaren en de bevindingen van de betreffende scholen ter discussie te stellen. Het werpt een belangrijke glans op de Griekse tragedie vanuit het avant-gardistische perspectief om de aandacht te vestigen op de dringende epistemologische taak om de hegemoniale Europese geschiedschrijving te heroverwegen en te deconstrueren, die gedijt met het creëren van "gaten, afwezigheden, missers, ellipsen" in de culturen van andere culturen.