Budowanie narodu i pästwa odgrywäo kluczow¿ rol¿ podczas tworzenia lub konsolidacji pästw na cäym ¿wiecie. Kraje trzeciego ¿wiata realizowäy oba projekty w sposób niszcz¿cy ró¿norodno¿¿ i tworz¿cy kulturowo jednorodne systemy polityczne, borykaj¿ce si¿ z nieod¿¿cznymi problemami, takimi jak zaprzeczanie to¿samo¿ci narodowej, nak¿adaj¿ce si¿ obywatelstwo i narodowo¿¿ oraz jednorodno¿¿ kulturowa. Jako remedium na t¿ sytuacj¿ federalizm, demokracja i wielokulturowo¿¿ stanowi¿ innowacje instytucjonalne, polityczne i polityczno-psychologiczne. Do¿wiadczenia Etiopii pokazuj¿, ¿e przed 1991 r. centralistyczno-unitarny model budowania narodu zako¿czy¿ si¿ niepowodzeniem/zamieszaniem, czego ¿wiadkiem by¿y burzliwe relacje mi¿dzy pästwem a spo¿ecze¿stwem, podczas gdy po 1991 r. wiele nadziei wi¿zäo si¿ z etniczno-terytorialnym podej¿ciem federalnym. Jednak Etiopia nadal znajduje si¿ w fazie ewolucji, w której mo¿na zaobserwowä dwa podej¿cia do budowania pästwa: responsywne w latach 1991-2001 i nie responsywne od 2001 roku. ¿wiadczy to o powrocie do nie responsywnego podej¿cia do budowania pästwa i narodu, w którym kwestie krajowe maj¿ pierwsze¿stwo przed regionaln¿ samorz¿dno¿ci¿. W ¿wietle tego, megaprojekty takie jak GERD mog¿ zarówno sprzyjä, jak i zniech¿cä do zdrowego podej¿cia do budowania pästwa i narodu. W zwi¿zku z tym GERD ma wp¿yw zarówno pozytywny, jak i negatywny.
