Özgüven, hayatin icinde yetkin olabilmek, özüne güven ve saygi duyabilmektir.
Özgüven, yasamin sorunlariyla bas edebilmek anlamina gelen yeterlilik duygusudur. Ama özsaygi icin yeterli degildir. Özsaygi, özgüvenin yani sira, özsevgiyi, özdegeri de kapsar. Özsevgi, kendini oldugu gibi kabul edebilme, kendinle barisik olma halidir. Özsevgiye sahip kisi kendisini sürekli gelistirmenin temel bir ihtiyac oldugunu bilir. Özdeger ise, kendini sevilmeye ve degerli bulunmaya layik görmek, sevilmeyi hak ettigini yürekten hissetmektir. Bir seyler yaptigin icin degil, sadece kendin olarak sevilmeye layik oldugunu bilmektir özdeger.
