W opracowaniu uwaga koncentruje sie przede wszystkim na uprawnieniach podmiotowych kobiet w zakresie przepowiadania slowa Bozego. Istnieja rózne srodki wypelniania poslugi Slowa. Pierwsza i podstawowa forma przepowiadania koscielnego jest swiadczenie wlasnym zyciem o przynaleznosci do Chrystusa, a w zwiazku z tym wypelnianie misji nauczycielskiej Kosciola. Autor rozprawy oprócz wspomnianego wyzej swiadectwa zycia kobiet - omówil - zgodnie z wyróznieniem przez kanon 761 Kodeksu Prawa Kanonicznego - te formy, które: zajmuja zawsze naczelne miejsce. Chodzi tu oczywiscie o przepowiadanie liturgiczne i katechetyczne. Praca powstala glównie na podstawie norm kodeksowych i dokumentów Magisterium Kosciola. Wykorzystano rózne komentarze, liczne artykuly z polskich czasopism kanonistycznych, podreczniki, a takze kilka monografii dotyczacych przedstawionych tematów.
