Ne cok sey ögretir hayat.
En cok da direnmeyi.
Sonra kimseye cok da güvenmemeyi.
Öyle her sifati herkese hemen vermemen gerektigini.
Kalabaligin güzelligini...
Yalnizligin gücünü...
Kendi gücünü kesfetmenin en büyük mutluluk oldugunu.
Ama en cok da herkese hic kimse olarak bakabilmeyi.
Bazi mevsimlerde günes var diye aldanmayip, yanina bir sey almanin gerekliligini.
Yani ihtimalleri.
Hayatta her seyin mümkünlügünü.
Hikayede Dervisin dedigi gibi
Bu da gecer yahu diyebilmeyi...
Viel lehrt uns das Leben.
Meistens ist es der Widerstand.
Hinzu kommt niemandem zu vertrauen.
