20. yü zyil Alman siir ve tiyatrosunun en ö nemli isimlerinden biri olan Bertolt Brecht, epik tiyatronun, diger bir deyisle diyalektik tiyatronun kurucusudur. Eserleri uluslararasi alanda da saygiyla karsilanmis, pek cok ö dü le layik gö rü lmü stü r. Dü zen carklarindaki cü rü k yanlari basariyla hicveden Brecht, onlarca oyununun yani sira kuramsal yazilari ve yeni sahneleme yö ntemleriyle cagdas tiyatro anlayisina da yö n vermistir. Kö rü kö rü ne eglendirmekten ziyade seyircide bir bilinc yaratmayi ö nceleyen Brechtin epik tiyatrosunda oyuncularin role disaridan yaklasmasi, seyirciden kopmadan farkindaligini belli etmesi, seyircinin katarsis yasamasina engel olmasi beklenir. Brechtin kavramlastirdigi bu yabancilastirma efekti, seyircinin oyunla duygudaslik kurmasini engelleyip akilci elestirel bakisini korumayi amaclar. Brecht, insani kosullarin bir ü rü nü olarak gö ren diyalektik gö rü sü benimsemis ve insanin bu kosullari degistirebilecegine inanmistir Mesele yalnizca dü nyayi yorumlamak degil, ayrica onu degistirmektir; amacim bu ilkeyi tiyatroya uygulamakti