Paso¿yty Leishmania s¿ odpowiedzialne za szereg chorób u ludzi znanych jako leiszmanioza, które WHO klasyfikuje jako powän¿ chorob¿ tropikaln¿. Obecnie dost¿pna chemioterapia jest kosztowna i wysoce toksyczna, a ponadto w obszarach endemicznych obserwuje si¿ rosn¿c¿ oporno¿¿ na leczenie. Ekspresja genów reporterowych stäa si¿ obecnie nowym, obiecuj¿cym narz¿dziem u¿atwiaj¿cym badanie leków przeciwleiszmaniozowych in vitro. W ramach tego projektu przebadano dwa zwi¿zki chemiczne, RAPTA EA i RAPTA EAIMI, oraz ekstrakt ro¿linny PL-1 pod k¿tem ich dziäania przeciwleiszmaniozowego wobec dwóch gatunków Leishmania: L. tropica i L. mexicana. Amfoterycyna B zostäa u¿yta jako kontrola pozytywna w celu zapewnienia wiarygodno¿ci testu leku i jako punkt odniesienia dla dziäania przeciwleiszmaniozowego. Do badania leków u¿yto paso¿ytów konstytucjonalnie wyräaj¿cych biäko fluorescencyjne GFP. Zakäenie zostäo okre¿lone ilo¿ciowo poprzez pomiar intensywno¿ci fluorescencji za pomoc¿ cytometru przep¿ywowego. PL-1 by¿ skuteczniejszy ni¿ RAPTA EA lub RAPTA EAIMI w zmniejszaniu odsetka zakäonych komórek THP-1 obydwoma paso¿ytami, poniewä wykazywä ni¿sz¿ warto¿¿ IC50 i nie by¿ zwi¿zany z toksyczno¿ci¿ dla komórek THP-1 niepoddanych dziäaniu leku (> 50 µg/ml).
