Niezale nie od siebie, powie i film fabularny mog by pomy lane jako uk ady, czyli jako autonomiczne uk ady sk adaj ce si z charakterystycznych elementów podlegaj cych stäej interakcji. W ten sposób powie i system filmowy s budowane cz ciowo w oparciu o sie relacji mi dzy postaciami i sytuacjami, które ewoluuj w czasie i przestrzeni reprezentowanej diégesis. Elementy te s tak ci le ze sob powi zane, e jak uczy nas teoria systemów, gdy tylko zmienia si jeden z nich, zmieniaj si inne, a nawet cäy system. Co wi cej,cho powie i film s pocz tkowo postrzegane w cäo ci jako systemy globalne i autonomiczne, sk adaj si na nie równie podsystemy: na przyk ad, interakcje mi dzy dwoma lub wi cej znakami mog by uwäane za podsystemy. Jednak e podsystemy te s przepuszczalne dla zmian, poniewä musz one przechodzi , w trakcie cäej fikcyjnej narracji, mniej lub bardziej liczne i wäne transformacje. W tym sensie, system fikcyjny i system filmowy musz by rozumiane jako systemy.