A degi hverjum glymur i eyrum storborgarbuanna undurfagur hljomur dularfullrar klukku. Enginn veit hvar klukkan er sem hringir svona fagurlega. Folki leggur af sta ut i skoginn i leit a uppsprettu hljosins, en truflast a leiinni og alltaf slaer klukkan utan seilingar. Keisarinn laetur au bo ut ganga, a hver sa sem geti uppgotva, hvaan hljoi komi veri skipaur heimshringjari"e; . Ymsir saekjast eftir eirri nafnbot, en falsspamenn eru via. a er ekki fyrr en tveir ungir fermingardrengir fara stfana, fullir af skufjri og frleiksorsta, a njar vsbendingar koma fram hinu dularfulla klukkumli. leiir eirra liggi ekki saman er fangastaurinn einn og hinn sami, en tlit klukkunnar er heldur vnt. andi er Steingrmur Thorsteinsson.
